بررسی اثر روش‌های خاک‌ورزی بر بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سه رقم پنبه

با توجه به کاهش سطح زیر کشت پنبه به دلیل با صرفه نبودن تولید آن، کشت این محصول به کشت پس از محصولات پائیزه (کشت دوم) سوق داده می شود. برای کاهش زمان آماده‌سازی زمین و همچنین کاهش هزینه تولید، کشت پنبه به صورت بدون خاک‌ورزی توصیه می‌گردد. اما این روش مدیریتی سبب گسترش برخی بیماری­های گیاهی می­شود. بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی با عامل قارچی Verticillium dahliae یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده کاشت ارقام پر محصول و حساس به این بیماری می‌باشد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر روش بدون خاک‌ورزی در بیماری پژمردگی ورتیسیلیوم پنبه در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار و با آلودگی طبیعی به قارچ ورتیسیلیوم طی سه سال انجام شد. سطوح فاکتور اصلی شامل تیمارهای خاک‌ورزی (شخم ودیسک (متداول)، چیزل+دیسک، دیسک و بدون خاک‌ورزی) و سطوح فرعی شامل سه رقم شیریان، ارمغان وT3 بود. نتایج این تحقیق نشان می­دهد که اعمال روش‌های مختلف خاک­ورزی اثر معنی‌داری بر شاخص بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی نداشت.  با توجه به نتایج سه ساله این تحقیق، می توان در کشت بدون خاک­ورزی پس از برداشت محصول گندم، رقم T3 پنبه که نسبتاً زودرس و متحمل به بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی و با عملکرد خوب است را توصیه نمود.